Golden Retriever

Golden Retriever to rasa psa, która zdobyła serca ludzi na całym świecie dzięki swojej łagodnej naturze, inteligencji i niezwykłemu oddaniu człowiekowi. W rankingach popularności niezmiennie plasuje się w czołówce – zarówno w Polsce, jak i w wielu innych krajach. To pies, który świetnie odnajduje się w roli domowego pupila, ale równie dobrze sprawdza się w profesjonalnych zadaniach – jako pies przewodnik, ratownik, terapeuta czy myśliwski aporter.

Jego złocista sierść, pogodne usposobienie i wiecznie merdający ogon sprawiają, że trudno przejść obok niego obojętnie. Golden Retriever nie tylko wygląda przyjaźnie – on naprawdę taki jest. Z natury ufny i przyjacielski, szybko przywiązuje się do ludzi, a w rodzinie staje się jej pełnoprawnym członkiem. To pies, który będzie towarzyszyć w codziennym życiu – zarówno w radosnych chwilach, jak i w tych trudniejszych momentach.

W niniejszym artykule przybliżymy wszystkie najważniejsze aspekty związane z rasą Golden Retriever – od jej historii, przez wygląd i charakter, aż po potrzeby zdrowotne i wychowawcze. Naszym celem jest dostarczenie kompleksowej wiedzy, która pomoże obecnym i przyszłym właścicielom lepiej zrozumieć tę wspaniałą rasę.

Historia rasy Golden Retriever

Historia Golden Retrievera sięga XIX wieku i ma swoje początki w malowniczej Szkocji. To właśnie tam, w posiadłości Guisachan, szkocki arystokrata sir Dudley Marjoribanks – znany później jako lord Tweedmouth – postanowił stworzyć idealnego psa myśliwskiego, który byłby nie tylko wytrzymały i chętny do pracy w trudnym terenie, ale również inteligentny i lojalny wobec człowieka.

W tamtym czasie polowania były bardzo popularne wśród brytyjskiej arystokracji. Potrzebowano psa, który potrafiłby aportować zestrzeloną zwierzynę zarówno z lądu, jak i z wody – i który byłby równie skuteczny na rozległych polach, co na mokradłach czy w lasach. Lord Tweedmouth rozpoczął więc staranne krzyżowanie różnych ras, mając jasno określony cel hodowlany.

W 1865 roku nabył on żółtego retrievera o imieniu Nous – jedynego jasno umaszczonego szczeniaka z miotu czarnych retrieverów o falistej sierści. W kolejnych latach skrzyżował Nousa z suczką Tweed Water Spaniela o imieniu Belle – rasa ta, dziś już wymarła, była ceniona za swoje zdolności wodne i łagodny temperament.

Z tego połączenia narodzili się pierwsi przodkowie współczesnych Golden Retrieverów – psy o złocistej sierści, wytrwałe, inteligentne i lojalne. W kolejnych pokoleniach wprowadzano do hodowli również inne rasy, takie jak Bloodhound (pies śledczy), Irish Setter i kolejne retrievery, co pozwoliło utrwalić pożądane cechy zarówno fizyczne, jak i psychiczne.

W 1903 roku rasa została po raz pierwszy zarejestrowana w brytyjskim Kennel Club jako „Flat-Coated Retriever – Golden”. Dopiero w 1913 roku uzyskała odrębną nazwę „Golden Retriever”, a w 1920 roku powstał pierwszy klub rasy – Golden Retriever Club of Britain.

Golden Retrievery szybko zyskały popularność nie tylko w Wielkiej Brytanii, ale również w Ameryce Północnej. Do Stanów Zjednoczonych trafiły na początku XX wieku i już w 1925 roku zostały uznane przez American Kennel Club (AKC). W Polsce pojawiły się nieco później, ale już w latach 90. XX wieku stały się jedną z najczęściej wybieranych ras psów rodzinnych.

Dziś Golden Retriever to rasa o ugruntowanej renomie – zarówno wśród miłośników psów, jak i w środowiskach profesjonalnych. Cechuje ją nie tylko wyjątkowa uroda, ale też niezwykła wszechstronność. To pies, który potrafi zachwycać zarówno podczas rodzinnych spacerów, jak i w pracy na rzecz człowieka – niezależnie od tego, czy aportuje kaczki, pomaga osobom z niepełnosprawnościami, czy wspiera dzieci w terapii.

Wygląd zewnętrzny i cechy fizyczne

Golden Retriever to pies średniej wielkości o proporcjonalnej, harmonijnej budowie, która łączy elegancję z siłą i wytrzymałością. Jego wygląd jest nie tylko atrakcyjny wizualnie, ale również funkcjonalny – doskonale przystosowany do aktywnego trybu życia, pracy w terenie i pływania.

Wielkość i waga

Zgodnie z wzorcem rasy FCI (Międzynarodowej Federacji Kynologicznej), samce osiągają wysokość w kłębie od 56 do 61 cm, a ich masa ciała wynosi zwykle od 30 do 34 kg. Suki są nieco mniejsze – mierzą od 51 do 56 cm, a ich waga mieści się w granicach 25–30 kg. Psy te rosną do około 12–18 miesiąca życia, ale dojrzewają psychicznie nieco później.

Sylwetka

Budowa Golden Retrievera jest mocna, ale nie ciężka. Sylwetka powinna być zwarta, muskularna, o prostym grzbiecie i dobrze rozwiniętej klatce piersiowej. Szyja jest średniej długości, silna, harmonijnie przechodząca w dobrze ustawione łopatki. Nogi są proste, o mocnym kośćcu, a łapy zwarte – tzw. „kocie łapy”, co sprzyja dobrej przyczepności w terenie.

Głowa i wyraz pyska

Głowa jest proporcjonalna do reszty ciała, o szerokiej czaszce i wyraźnym stopie (przejściu między czołem a nosem). Pysk jest mocny, ale nie ciężki, zakończony czarnym nosem. Oczy mają średnią wielkość, ciemnobrązowy kolor i wyrażają łagodność oraz inteligencję – to właśnie spojrzenie Golden Retrievera tak często ujmuje ludzi. Uszy są osadzone na wysokości linii oczu, średniej wielkości, wiszące blisko głowy.

Sierść i umaszczenie

To właśnie złocista sierść jest jednym z najbardziej charakterystycznych elementów wyglądu Golden Retrievera. Włos okrywowy jest prosty lub lekko falisty, gęsty i odporny na warunki atmosferyczne. Podszerstek jest miękki, chroni psa przed zimnem i wilgocią – co czyni go świetnym pływakiem. Sierść wymaga regularnej pielęgnacji, zwłaszcza w okresach linienia.

Umaszczenie powinno być jednolite, w różnych odcieniach złota – od jasnokremowego po intensywnie miodowy. Niepożądane są umaszczenia czerwone, mahoniowe oraz zbyt białe. Dopuszczalne są niewielkie białe znaczenia na piersi.

Ogon i ruch

Ogon Golden Retrievera jest gruby u nasady, zwężający się ku końcowi, noszony na wysokości linii grzbietu lub nieco poniżej – nigdy zakręcony ani nadmiernie uniesiony. Podczas ruchu pies porusza się płynnie, energicznie, z dobrą akcją kończyn tylnych i przednich, co świadczy o jego sprawności i sile.

Temperament i charakter

Golden Retriever to uosobienie łagodności, inteligencji i radości życia. Właśnie te cechy sprawiają, że rasa ta zdobyła tak ogromną popularność wśród rodzin z dziećmi, seniorów, a także osób szukających psów do zadań specjalnych – od terapii po ratownictwo. To pies o wyjątkowo zrównoważonym charakterze, który potrafi dostosować się do różnych warunków i stylów życia.

Przyjazny i otwarty

Golden Retriever z natury jest niezwykle przyjazny wobec ludzi i innych zwierząt. To pies, który rzadko wykazuje agresję, a zamiast tego chętnie nawiązuje kontakt i ufa nawet obcym osobom. Z tego względu nie jest to idealny pies stróżujący – choć może szczekać, gdy coś go zaniepokoi, zazwyczaj wita gości machającym ogonem.

To idealny towarzysz dla dzieci – cierpliwy, łagodny i pozbawiony skłonności do dominacji. Oczywiście, jak przy każdej rasie, interakcje z dziećmi powinny być nadzorowane, zwłaszcza gdy pies jest jeszcze młody i pełen energii.

Inteligencja i chęć do współpracy

Golden Retriever to jedna z najinteligentniejszych ras psów. Łatwo przyswaja nowe komendy, szybko uczy się zasad i uwielbia pracować z człowiekiem. Ta chęć do współpracy sprawia, że jest doskonałym kandydatem do szkolenia – zarówno w podstawowym posłuszeństwie, jak i w zaawansowanych zadaniach, takich jak praca psa przewodnika, asystenta czy terapeuty.

Nie bez powodu Golden Retriever regularnie pojawia się w zestawieniach najlepszych ras do pracy z osobami niepełnosprawnymi i dziećmi z zaburzeniami rozwoju. Jego empatia i wrażliwość pozwalają mu wyczuwać emocje ludzi i reagować z wyjątkową delikatnością.

Energia i potrzeba aktywności

Mimo swojej łagodności, Golden Retriever to pies pełen energii. Uwielbia ruch – bieganie, aportowanie, pływanie czy spacery w lesie to dla niego prawdziwa radość. Potrzebuje codziennej dawki aktywności fizycznej i umysłowej, by czuć się spełnionym i spokojnym.

Brak odpowiedniego wysiłku może prowadzić do frustracji, a w konsekwencji do niszczycielskich zachowań w domu – gryzienia przedmiotów, szczekania czy nadmiernej ekscytacji. Dlatego tak ważne jest, aby właściciel zapewniał mu nie tylko spacery, ale także czas na zabawę i interakcje.

Silna więź z człowiekiem

Golden Retriever jest psem niezwykle lojalnym. Szybko przywiązuje się do swojej rodziny i źle znosi długą samotność. Pozostawiony na wiele godzin sam w domu może czuć się nieszczęśliwy i zestresowany. To rasa, która najlepiej odnajduje się w domach, gdzie ktoś przebywa w ciągu dnia – nawet jeśli to tylko obecność w tym samym pomieszczeniu.

Nie lubi być izolowany – dlatego nie nadaje się na psa „podwórkowego”, który większość czasu spędza w budzie lub ogrodzie. Golden Retriever potrzebuje bliskości, rozmowy i wspólnego czasu – to nie tylko pies, ale prawdziwy przyjaciel.

Pielęgnacja i potrzeby codzienne

Golden Retriever to pies stosunkowo łatwy w pielęgnacji, ale wymaga regularnej troski i zaangażowania ze strony właściciela. Jego piękna, złocista sierść, pogodne usposobienie i aktywny tryb życia sprawiają, że nie wystarczy tylko miska z jedzeniem i spacer dwa razy dziennie. Aby cieszył się zdrowiem i dobrą kondycją, trzeba zadbać o jego codzienne potrzeby – fizyczne, psychiczne i pielęgnacyjne.

Sierść – czesanie i kąpiele

Golden Retriever posiada podwójną warstwę sierści – miękki podszerstek oraz włos okrywowy, który może być lekko falisty lub prosty. Taka struktura futra sprawia, że pies dobrze znosi zmienne warunki atmosferyczne, ale również… intensywnie linieje, szczególnie wiosną i jesienią.

Dlatego bardzo ważne jest regularne czesanie – przynajmniej 2–3 razy w tygodniu, a w okresie linienia nawet codziennie. Pomaga to nie tylko ograniczyć ilość sierści w domu, ale także zapobiega tworzeniu się kołtunów i poprawia krążenie krwi w skórze psa.

Kąpiele nie są wymagane często – wystarczy raz na 1,5–2 miesiące, chyba że pies wyjątkowo się ubrudzi. Należy stosować delikatne, przeznaczone dla psów szampony, które nie naruszają naturalnej warstwy ochronnej skóry.

Uszy, oczy i pazury

Golden Retrievery mają dość zwisające uszy, które są podatne na infekcje – szczególnie jeśli pies często pływa. Raz w tygodniu warto je skontrolować i przetrzeć delikatnie specjalnym preparatem lub wacikiem nasączonym przegotowaną wodą.

Oczy powinny być czyste, bez nadmiernej wydzieliny. Jeśli pojawiają się zaczerwienienia lub ropna wydzielina – należy skonsultować się z weterynarzem.

Pazury ścierają się naturalnie podczas spacerów, ale jeśli pies chodzi głównie po miękkim podłożu (np. trawie), mogą wymagać przycinania co kilka tygodni. Zbyt długie pazury mogą powodować ból i problemy z chodem.

Zęby i higiena jamy ustnej

Zęby psa również wymagają regularnej kontroli. Najlepiej przyzwyczaić Golden Retrievera do szczotkowania zębów od szczeniaka – przynajmniej 2–3 razy w tygodniu. Można również podawać specjalne gryzaki dentystyczne lub suchą karmę, która wspiera usuwanie płytki nazębnej.

Aktywność fizyczna i zabawy

Golden Retriever to pies energiczny, który potrzebuje codziennej aktywności fizycznej. Minimum to dwa dłuższe spacery dziennie (łącznie co najmniej 1,5 godziny), ale najlepiej, jeśli ma też możliwość biegania luzem, zabawy w aportowanie czy pływania – to jego żywioł!

Oprócz aktywności fizycznej warto zapewnić mu także zabawy umysłowe – ukrywanie smakołyków, nauka sztuczek, gry logiczne, a nawet podstawy obedience czy nosework. To nie tylko rozwija jego inteligencję, ale również wzmacnia relację z opiekunem.

Dieta i nawodnienie

Golden Retriever ma tendencję do tycia, dlatego bardzo ważne jest kontrolowanie porcji oraz wybór odpowiedniej, zbilansowanej karmy. Dieta powinna być dostosowana do wieku, wagi, poziomu aktywności oraz ewentualnych problemów zdrowotnych. Nie wolno zapominać o dostępie do świeżej wody – pies powinien mieć stały dostęp do czystej miski z wodą przez cały dzień.

Zdrowie i typowe choroby rasy

Golden Retriever to ogólnie zdrowa i silna rasa, jednak – jak każdy pies rasowy – ma swoje predyspozycje do pewnych schorzeń. Świadomy opiekun powinien nie tylko znać te zagrożenia, ale też regularnie monitorować stan zdrowia swojego pupila i podejmować działania profilaktyczne. Odpowiednia opieka weterynaryjna oraz zdrowy styl życia znacząco zwiększają szanse na długie, szczęśliwe życie psa – Golden Retrievery żyją zazwyczaj od 10 do 12 lat.

Dysplazja stawów biodrowych i łokciowych

To jedna z najczęstszych chorób dotykających Golden Retrievery. Dysplazja polega na nieprawidłowym rozwoju stawu, co prowadzi do bólu, kulawizny, ograniczenia ruchu, a w zaawansowanych przypadkach – do zwyrodnień i konieczności operacji.

Predyspozycje genetyczne odgrywają tu dużą rolę, dlatego tak ważne jest kupowanie psa z renomowanej hodowli, która wykonuje badania stawów u rodziców miotu. Oprócz genów, ryzyko zwiększa także zbyt szybki przyrost masy ciała u szczeniąt, niewłaściwe żywienie i nadmierny wysiłek w okresie wzrostu.

Choroby serca

Golden Retrievery mogą być narażone na kardiomiopatię rozstrzeniową – chorobę mięśnia sercowego, która prowadzi do niewydolności krążeniowej. Objawy to m.in. nietolerancja wysiłku, szybkie męczenie się, kaszel, omdlenia. Regularne badania serca (np. echo serca) u starszych psów mogą pomóc we wczesnym wykryciu problemów.

Nowotwory

Niestety, Golden Retrievery mają genetyczne predyspozycje do niektórych rodzajów nowotworów, m.in. chłoniaka, mięsaka tkanek miękkich oraz nowotworów układu krwiotwórczego. Często pojawiają się one w wieku dojrzałym (po 6. roku życia). Wczesna diagnostyka, kontrola guzów i regularne badania profilaktyczne są kluczowe.

Alergie i problemy skórne

Golden Retriever ma wrażliwą skórę i może cierpieć na różnego rodzaju alergie – pokarmowe, kontaktowe i wziewne. Objawy to m.in. swędzenie, wylizywanie łap, zaczerwienienia, łupież czy łysienie. W takich przypadkach konieczne może być przeprowadzenie testów alergicznych i wprowadzenie specjalistycznej diety lub leczenia dermatologicznego.

Problemy z oczami

Do typowych schorzeń oczu w tej rasie należą: zaćma (katarakta), entropium (zawinięcie powieki), dysplazja siatkówki i postępujący zanik siatkówki (PRA). Choroby te mogą prowadzić do pogorszenia wzroku, a w skrajnych przypadkach – do ślepoty. Regularne wizyty u weterynarza oraz badania okulistyczne pomagają wykryć problemy we wczesnym stadium.

Zapalenie uszu

Ze względu na wiszące uszy i częste kąpiele (oraz miłość do pływania), Golden Retriever bywa podatny na infekcje ucha. Objawami są zaczerwienienie, nieprzyjemny zapach, potrząsanie głową czy drapanie się. Warto kontrolować stan uszu i regularnie je czyścić.

Profilaktyka i opieka weterynaryjna

Najlepszą formą walki z chorobami jest profilaktyka. Regularne wizyty u weterynarza (co najmniej raz do roku), szczepienia, odrobaczanie, badania krwi, kontrola masy ciała, higiena jamy ustnej i dbanie o aktywność fizyczną to podstawy zdrowia każdego Golden Retrievera.

Warto też rozważyć wykupienie ubezpieczenia zdrowotnego dla psa – w razie poważniejszej choroby może to znacznie zmniejszyć koszty leczenia.

Szkolenie i socjalizacja

Golden Retriever to jedna z najbardziej podatnych na szkolenie ras psów. Dzięki swojej inteligencji, chęci do współpracy i łagodnemu usposobieniu doskonale nadaje się do nauki zarówno podstawowych komend, jak i zaawansowanych zadań. Aby jednak w pełni wykorzystać potencjał tej rasy, kluczowe są odpowiednia socjalizacja i pozytywne metody wychowawcze.

Naturalne predyspozycje do nauki

Golden Retriever został wyhodowany z myślą o współpracy z człowiekiem – jako pies myśliwski, aporter, a dziś również jako pies terapeutyczny czy przewodnik osób niewidomych. To wszystko sprawia, że ma naturalną motywację do nauki i wykonywania poleceń.

Już od szczeniaka wykazuje wysoką ciekawość świata i łatwo skupia się na człowieku, co czyni go doskonałym kandydatem do nauki poprzez zabawę i nagrody. Właśnie pozytywne wzmocnienie (pochwały, smakołyki, zabawki) jest najlepszym sposobem pracy z Goldenem.

Kiedy rozpocząć szkolenie?

Proces wychowawczy warto rozpocząć jak najwcześniej – już od momentu pojawienia się szczeniaka w nowym domu, czyli w okolicach 8. tygodnia życia. Początkowo należy skupić się na nauce czystości, reagowania na imię, przywołania oraz spokojnego chodzenia na smyczy.

Warto również jak najwcześniej zapisać psa na zajęcia z psiego przedszkola, gdzie ma możliwość kontaktu z innymi psami i ludźmi w kontrolowanym środowisku.

Socjalizacja – klucz do zrównoważonego psa

Socjalizacja to proces zapoznawania psa z różnorodnymi bodźcami – dźwiękami, zapachami, ludźmi, zwierzętami, miejscami. Zaniedbanie tego etapu może skutkować lękliwością, nadmierną ekscytacją lub problemami behawioralnymi w dorosłym życiu.

Golden Retriever zazwyczaj dobrze reaguje na nowe sytuacje, ale i tak powinien stopniowo oswajać się z różnymi środowiskami: ruchem ulicznym, schodami, dziećmi, podróżami samochodem czy wizytami u weterynarza. Najlepiej przeprowadzać takie doświadczenia stopniowo i w pozytywnej atmosferze.

Szkolenie posłuszeństwa

Golden Retriever świetnie sprawdza się w podstawowym treningu posłuszeństwa. Warto nauczyć go takich komend jak:

"Siad", "waruj", "zostań",
"do mnie" (przywołanie – absolutna podstawa),
"zostaw" (bardzo przydatne przy aportowaniu i unikaniu niebezpiecznych przedmiotów),
"równaj" (chodzenie przy nodze).

Im wcześniej pies nauczy się zasad panujących w domu i poza nim, tym łatwiej będzie go kontrolować w różnych sytuacjach.

Aktywności dodatkowe – nosework, agility, obedience

Golden Retrievery uwielbiają nie tylko spacery, ale też różne formy aktywności intelektualnej. Świetnie odnajdują się w takich dziedzinach jak:

Nosework – zabawy węchowe rozwijające naturalne instynkty i koncentrację,
Agility – tor przeszkód, który poprawia sprawność fizyczną i współpracę z opiekunem,
Obedience – zaawansowane posłuszeństwo i precyzja w wykonywaniu komend.

Te zajęcia nie tylko pomagają spożytkować energię psa, ale też budują silną więź między nim a właścicielem.

Czego unikać w szkoleniu?

Golden Retriever jest bardzo wrażliwy emocjonalnie. Krzyk, kara fizyczna, czy ignorowanie mogą prowadzić do stresu, lęku, a nawet wycofania. Dlatego absolutnie należy unikać metod awersyjnych. Zamiast tego warto skupić się na cierpliwości, konsekwencji i nagradzaniu pozytywnych zachowań.

Dla kogo jest Golden Retriever i jak wybrać hodowlę?

Golden Retriever to rasa o wszechstronnym charakterze, która odnajduje się w wielu rolach – od wiernego towarzysza rodziny, przez psa terapeutycznego, aż po aktywnego sportowca. Jednak, jak każda rasa, nie będzie pasować do każdego stylu życia. W tej sekcji wyjaśnimy, kto najlepiej odnajdzie się z Goldenem u boku i jak świadomie wybrać hodowlę, by zapewnić sobie zdrowego, zrównoważonego pupila.

Dla kogo jest Golden Retriever?

Golden Retriever idealnie sprawdzi się jako:

Pies rodzinny

To jedno z najłagodniejszych psów – cierpliwy, wyrozumiały, kochający dzieci i seniorów. Jego łagodny charakter sprawia, że świetnie odnajduje się w domu z dziećmi, nawet tymi najmłodszymi, o ile interakcje są nadzorowane.

Towarzysz spokojnego życia… ale z ruchem!

Golden nie jest psem „kanapowym” – potrzebuje codziennej aktywności fizycznej i psychicznej. Osoby, które lubią spacery, wycieczki do lasu, pływanie, będą miały w nim idealnego partnera. Nie oznacza to jednak, że musi mieszkać na wsi – w mieszkaniu też się odnajdzie, pod warunkiem że będzie miał zapewnioną odpowiednią ilość ruchu.

Dla osób empatycznych i konsekwentnych

To pies wrażliwy emocjonalnie – potrzebuje czułości, cierpliwości i łagodności. Wymaga właściciela, który potrafi być konsekwentny, ale nie szorstki. Źle reaguje na krzyk i przemoc – w takich warunkach może się wycofać i stać lękliwy.

Dla kogo NIE jest Golden Retriever?

Dla osób szukających psa stróżującego – Golden nie sprawdzi się jako agresywny obrońca.
Dla ludzi zapracowanych, którzy nie mają czasu na długie spacery i zabawy.
Dla osób, które nie tolerują sierści w domu – ten pies linieje dość intensywnie.
Dla ludzi oczekujących „samowystarczalnego” psa – Golden potrzebuje kontaktu i zaangażowania.

Jak wybrać dobrą hodowlę?

Zakup psa to decyzja na lata, dlatego wybór hodowli ma ogromne znaczenie – zarówno dla zdrowia fizycznego, jak i psychicznego przyszłego pupila.

Związek Kynologiczny w Polsce (ZKwP)

W Polsce jedynym stowarzyszeniem uznawanym przez międzynarodową federację FCI jest ZKwP. Kupując szczenię z hodowli zarejestrowanej w tej organizacji, mamy pewność, że:

rodzice psa mają odpowiednie badania genetyczne i ortopedyczne,
hodowla jest kontrolowana,
szczenię ma metrykę, która umożliwia wyrobienie rodowodu.

Uwaga: „Rodowód” to nie to samo co „książeczka zdrowia” – tylko psy z hodowli zarejestrowanych w ZKwP mają prawo do prawdziwego rodowodu FCI.

Na co zwrócić uwagę przy wyborze hodowli?

Czy hodowca chętnie dzieli się wiedzą o rasie i rodzicach szczeniąt?
Czy szczenięta są wychowywane w domowych warunkach (nie w kojcach)?
Czy psy są socjalizowane od pierwszych tygodni życia?
Czy matka szczeniąt jest obecna i zadbana?
Czy szczenię ma chip, książeczkę zdrowia i metrykę?

Cena szczeniaka

Cena Golden Retrievera z legalnej, etycznej hodowli ZKwP zwykle waha się od 5000 do 9000 zł, w zależności od renomy hodowli, pochodzenia rodziców i ich osiągnięć wystawowych czy sportowych. Cena może wydawać się wysoka, ale jest gwarancją odpowiedzialnej hodowli i często... niższych kosztów leczenia w przyszłości.

Uwaga na pseudohodowle

Pseudohodowle oferują „rasowe” szczeniaki bez rodowodu lub z „rodowodem stowarzyszenia” – często są to psy chore, źle socjalizowane, a matki wykorzystywane są w sposób nieetyczny. Kupując z takiego miejsca, wspieramy cierpienie zwierząt.

Ciekawostki o Golden Retrieverach

Golden Retrievery to psy, które zachwycają nie tylko swoim wyglądem i charakterem, ale także wyjątkową historią, talentami i popularnością. Oto zbiór fascynujących ciekawostek o tej niezwykłej rasie – idealny dla miłośników czworonogów i przyszłych właścicieli.

Skąd pochodzi nazwa „Retriever”?

Słowo retriever pochodzi od angielskiego czasownika to retrieve, czyli „przynosić”. Golden Retrievery zostały wyhodowane do aportowania zestrzelonego ptactwa wodnego, dlatego mają doskonały węch, miękki chwyt i naturalną chęć do noszenia rzeczy w pysku.

Arystokratyczne pochodzenie

Rasa powstała w XIX wieku w Szkocji, a jej twórcą był Lord Tweedmouth, który skrzyżował żółtego retrievera z już nieistniejącym dziś tweed water spaniel. Efektem był pies o doskonałym charakterze i predyspozycjach myśliwskich.

Gwiazdy filmowe i telewizyjne

Golden Retrievery zyskały ogromną popularność dzięki występom w filmach i reklamach. Pojawiały się m.in. w:

filmie "Air Bud" – opowieść o psie grającym w koszykówkę,
serialu "Full House" – gdzie pies Comet był członkiem rodziny,
reklamach firm takich jak Pedigree czy Budweiser.

Swoją filmową karierą podbiły serca ludzi na całym świecie!

Inteligencja na medal

Golden Retrievery zajmują 4. miejsce w rankingu najbardziej inteligentnych ras psów (według klasyfikacji Stanley’a Corena). Potrafią nauczyć się komendy już po 5 powtórzeniach i niemal zawsze reagują na polecenia przy pierwszej próbie.

Wybitny węch i zmysł pracy

Dzięki doskonałemu węchowi i chęci do współpracy, Goldeny często pracują jako:

psy ratownicze (poszukiwanie ludzi po lawinach, trzęsieniach ziemi),
psy terapeutyczne (w szpitalach, szkołach, hospicjach),
psy asystujące (dla osób z niepełnosprawnościami),
psy do wykrywania narkotyków i materiałów wybuchowych.

To rasa, która naprawdę lubi mieć „pracę do wykonania”.

Miłość do wody

Golden Retrievery uwielbiają wodę! To cecha odziedziczona po przodkach – spanielach wodnych. Większość przedstawicieli tej rasy nie tylko chętnie wchodzi do wody, ale też świetnie pływa, dzięki mocnym łapom i podszyciu sierści chroniącym przed zimnem.

Złoty, ale nie jeden!

Chociaż w nazwie rasy znajduje się słowo „golden” (złoty), odcień sierści może się znacznie różnić:

jasny kremowy,
klasyczny złoty,
intensywny miodowy.

Każdy z nich jest zgodny ze wzorcem rasy – liczy się nie tylko wygląd, ale też temperament.

Jedna z najpopularniejszych ras na świecie

Golden Retriever od lat znajduje się w czołówce najczęściej wybieranych ras psów na całym świecie. W USA często zajmuje drugie lub trzecie miejsce, tuż obok labradora i owczarka niemieckiego. W Polsce również cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem – zarówno wśród rodzin z dziećmi, jak i osób samotnych.

Szczęśliwy tylko przy człowieku

Golden Retriever potrzebuje towarzystwa i bliskości. Długotrwała samotność, brak kontaktu z rodziną czy ograniczenie do kojca mogą prowadzić do problemów behawioralnych, depresji, a nawet autoagresji. To pies, który najlepiej czuje się jako pełnoprawny członek rodziny.

Spis Treści:

#rasy psów