Spis treści:
Pochodzenie i historia kota perskiego
Kot perski wywodzi się z terenów dawnej Persji (obecny Iran), gdzie był ceniony za swoje piękne futro i spokojne usposobienie już setki lat temu. Do Europy koty te trafiły około XVII wieku, a ich wczesne wersje różniły się od dzisiejszych – miały bardziej naturalne rysy twarzy i krótszą sierść.
W XIX wieku, wraz z rozwojem wystaw i hodowli rodowodowych, rozpoczęto selektywne krzyżówki mające na celu uzyskanie charakterystycznego, „płaskiego” pyszczka i bujnego futra. Obecnie istnieją dwie główne linie:
-
Tradycyjny kot perski („doll face”) – z mniej spłaszczonym pyszczkiem,
-
Nowoczesny kot perski – z ekstremalnie płaską twarzą, hodowany głównie na wystawy.
Wygląd i standard rasy
Budowa ciała:
-
Sylwetka: krępa, niska, mocna
-
Nogi: krótkie, masywne
-
Łapy: zaokrąglone, duże
-
Ogon: krótki, gruby, puszysty
Głowa:
-
Kształt: okrągła, szeroka
-
Nos: bardzo krótki, często ustawiony niemal poziomo (tzw. „stop”)
-
Oczy: duże, błyszczące, intensywnie zabarwione – w zależności od umaszczenia mogą być niebieskie, miedziane, zielone
-
Uszy: małe, zaokrąglone, osadzone nisko i szeroko
Sierść:
-
Niezwykle długa i gęsta
-
Jedwabista, z obfitą kryzą wokół szyi i portkami na tylnych łapach
Odmiany kolorystyczne:
Kot perski występuje w ponad 100 różnych wariantach kolorystycznych:
-
jednolite (np. biały, czarny, niebieski, czerwony, kremowy),
-
dymne (smoke),
-
srebrzyste i złote (szynszyl),
-
tabby (pręgowane),
-
colorpoint (himalajski),
-
dwukolorowe i trójkolorowe (szylkret).
Charakter kota perskiego
Kot perski to ucieleśnienie łagodności i spokoju.
Cechy charakteru:
-
Spokojny i zrównoważony
-
Mało aktywny fizycznie – uwielbia leniuchować
-
Lojalny i czuły wobec opiekuna
-
Nie jest nachalny – nie narzuca się, ale chętnie przebywa w pobliżu człowieka
-
Dobrze znosi samotność, ale lubi rutynę i ciche otoczenie
-
Rzadko wokalizuje – niektóre osobniki niemal w ogóle nie miauczą
Kot perski a dzieci:
Świetnie nadaje się dla rodzin z dziećmi, ale ze względu na delikatną budowę, kontakt powinien być łagodny i nadzorowany.
Pielęgnacja kota perskiego – obowiązki właściciela
Kot perski wymaga regularnej i starannej pielęgnacji – to nie rasa „dla zapominalskich”.
Czesanie:
-
Codzienne czesanie szczotką z naturalnego włosia lub metalowym grzebieniem
-
Zapobiega kołtunieniu sierści i powstawaniu dredów
Kąpiele:
-
Co 4–8 tygodni, w zależności od stylu życia kota
-
Używać tylko kosmetyków dedykowanych kotom długowłosym
Czyszczenie oczu i nosa:
-
Płaskie pyszczki powodują problemy z łzawieniem – trzeba codziennie przemywać oczy solą fizjologiczną
-
Wycieranie nosa (często wydzielina zalega w fałdach)
Pazury i higiena:
-
Regularne obcinanie pazurów
-
Czysta kuweta to absolutna podstawa – koty perskie są bardzo czyste i wrażliwe na nieprzyjemne zapachy
Zdrowie i długość życia
Kot perski może dożyć 15–17 lat, choć przy dobrej opiece niektóre osobniki żyją nawet do 20 lat.
Najczęstsze problemy zdrowotne:
-
Policystyczna choroba nerek (PKD) – choroba genetyczna, możliwa do wykrycia testem DNA
-
Brachycefalia – płaska twarz może utrudniać oddychanie
-
Zaburzenia łzawienia i zapalenia spojówek
-
Choroby zębów (kamień, zapalenie dziąseł)
-
Nadwaga (niska aktywność sprzyja tyciu)
Regularne wizyty u weterynarza i profilaktyka (szczepienia, odrobaczanie, kontrola uzębienia) są kluczowe.
Cena kota perskiego i wybór hodowli
Cena zależy od:
-
Rodowodu (FIFe, TICA, WCF)
-
Kategorii kota: wystawowy, hodowlany, na kolanka
-
Barwy sierści (niektóre odmiany są rzadkie i droższe)
Przedziały cenowe:
-
Kot bez rodowodu: 800–1500 zł (niezalecane – możliwe wady genetyczne)
-
Kot z rodowodem: 2500 – 7000 zł (najczęściej)
-
Rzadkie umaszczenia lub linie wystawowe: nawet 10 000+ zł
-
Uwaga: kupuj tylko z legalnych hodowli! Sprawdź opinie, warunki życia zwierząt i dokumenty (rodowód, badania PKD).
Dla kogo kot perski?
Kot perski to idealny wybór dla osób, które:
-
Szukają spokojnego, mało aktywnego kota
-
Mieszkają w mieszkaniu lub domu z balkonem
-
Lubią rytuały pielęgnacyjne i mają czas na codzienne czesanie
-
Chcą mieć kota, który ceni spokój i delikatny kontakt
Nie nadaje się dla osób, które:
-
Szukają kota aktywnego lub lubiącego wspinaczkę
-
Często wyjeżdżają i zostawiają pupila samego na dłużej
-
Nie chcą lub nie mogą poświęcać czasu na pielęgnację
Ciekawostki o kocie perskim
-
Koty perskie są częstymi bohaterami memów i kreskówek (np. filmowy "Mr. Tinkles")
-
W średniowieczu wierzono, że koty perskie przynoszą szczęście i chronią dom
-
Ich futro może rosnąć do 10 cm długości!
-
Istnieją także persy egzotyczne – z krótszą sierścią, ale takim samym wyglądem
Najczęściej zadawane pytania
Czy kot perski dużo gubi sierści? Tak – zwłaszcza w okresie linienia. Codzienne czesanie znacznie ogranicza ilość włosów w domu.
Czy kot perski może być kotem wychodzącym?Zdecydowanie nie. Ich budowa i futro nie nadają się do życia na zewnątrz. To rasa typowo domowa.
Jak nauczyć kota perskiego higieny?To bardzo czysta rasa – łatwo uczy się korzystania z kuwety. Trzeba jedynie utrzymywać ją w idealnej czystości.
Kot Perski
ZAPISZ SIĘ DO NEWSLETTERA
Zapisz się do naszego newslettera, a wtedy już niczego nie przegapisz.
Wszelkie prawa zastrzeżone